Poederimpregnatie wordt gegenereerd door middel van het wervelbedproces. In de Winkler-gasgenerator werd eerst een wervelbed gebruikt voor de ontleding van petroleumcontacten, waarna een tweefasencontactproces met vaste stof en gas werd ontwikkeld, dat vervolgens geleidelijk werd toegepast op metaalcoatings. Daarom wordt het soms nog steeds de "wervelbedcoatingmethode" genoemd. Het eigenlijke proces bestaat uit het aanbrengen van de poedercoating op de bodem van de poreuze, waterdoorlatende container (stroomgoot), het toevoegen van perslucht uit de ventilator en het vervolgens verwerken om de poedercoating de "fluïdisatiestatus" te geven. Het wordt een fijn, gelijkmatig verdeeld poeder.
Het wervelbed is de tweede fase van de vaste-bedstroom (de eerste is de vaste-bedfase en de tweede is de gasstroomtoevoerfase). Verhoog op basis van het vaste bed de stroomsnelheid (W), het bed begint uit te zetten en los te komen, en de bedhoogte neemt toe. Elk poederdeeltje (E) zweeft, waardoor het zijn oorspronkelijke positie verlaat en een zekere mate van beweging heeft. Vervolgens komt het wervelbed.
Sectie BC laat zien dat de poederlaag in het wervelbed uitzet en de hoogte (I) toeneemt met de toename van de gassnelheid, maar de druk in het bed neemt niet toe (ΔP). Het wervelbed verandert de stroomsnelheid niet binnen een bepaald bereik en heeft geen invloed op het specifieke vermogen dat de vloeistof nodig heeft. Dit is een kenmerk van het wervelbed, dat wordt gebruikt voor coatingprocessen. De uniformiteit van de fluïdisatietoestand in het wervelbed is de sleutel tot de uniformiteit van de coating. Het wervelbed dat wordt gebruikt voor poedercoating behoort tot de categorie "verticale fluïdisatie". Het fluïdisatiegetal wordt bepaald door experimenten. Over het algemeen kan het worden gecoat. De suspensiegraad van poeder in het wervelbed kan 30%-50% bereiken.
| Veehek |
Geplaatst op: 26-08-2020